Κυριακή, Σεπτεμβρίου 23, 2007

Ο Δρόμος του Ειρηνικού Πολεμιστή

Είμαι ενθουσιασμένη! Δεν έχω λόγια να περιγράψω την χαρά μου. Επιτέλους. Ο ένας και μοναδικός Dan Millman έρχεται. Και όχι μόνο αυτό. Όχι, όχι θα μιλήσει για το πώς θα ξυπνήσουμε τον Ειρηνικό Πολεμιστή μέσα μας. Ξέρω, ξέρω ότι δεν ακούγεται λογικό «και ειρηνικός και πολεμιστής». Πρέπει να τολμήσετε να έρθετε πιο κοντά στην φιλοσοφία του Millman, αυτό είναι όλο. Και ποιος είναι ο Dan; Δε θα τολμήσω να σας πω εγώ. Θα σας μεταφέρω την περίληψη της αυτοβιογραφικής του ταινίας.

«Ένας αλαζόνας, ταλαντούχος και πολλά υποσχόμενος αθλητής ο Dan Millman, φαίνεται ότι ζει την τέλεια ζωή στο κολέγιο: έχει ένα καλογυμνασμένο κορμί με απίστευτη δύναμη, είναι όμορφος και έλκει όποια κοπέλα θέλει, έχει καλούς βαθμούς, χρήματα και την ευκαιρία να συμμετάσχει στους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Παρόλα αυτά ο Dan υποφέρει από τρομερούς εφιάλτες και περίεργα οράματα που δεν μπορεί να εξηγήσει ή να αγνοήσει και ν απαλλαχτεί από αυτά. Μια νύχτα τον βρίσκει ως συνήθως με εφιάλτες, να πηγαίνει για τρέξιμο μη ακολουθώντας τον συνηθισμένο δρόμο. Περνώντας μέσα από καινούριες γειτονιές, χάνεται στην ομίχλη. Ο δρόμος του τον οδηγεί σε ένα συνεργείο που έχει όλα τα φώτα αναμμένα και έναν ηλικιωμένο άντρα πίσω από το ταμείο, τον Σωκράτη…»

Δεν ξέρω από πού να ξεκινήσω. Από την μετριοφροσύνη του Δασκάλου (θυμίζω «ταλαντούχος», «είναι όμορφος», «έχει καλούς βαθμούς»); Βάζει και το «καλογυμνασμένο κορμί με απίστευτη δύναμη» για να πιάσει τους γκέι και τις ηλικιωμένες με την φτιασιδωμένη μούρη και το μαύρισμα solarium – αν σηκώσεις τη ρυτίδα φαίνεται το λευκό. Καλά όλα αυτά, να τα χάψω. Αλλά να ανακαλύψει τη σοφία από έναν μηχανικό αυτοκινήτου;Τι τόσο σημαντικό μπορεί να σου έμαθε δηλαδή; Πώς να αλλάζεις μπουζί; Και όλα αυτά στη συμφέρουσα τιμή των 300 €.

4 σχόλια:

Suspect είπε...

εχω διαβασει τον εσωτερικο αθλητη αλλα με συγκινησε περισσοτερο ο daniel goleman

Antoin... είπε...

Αν δηλαδή έβρισκε έναν περαματάρη
να τον περάσει με τη σχεδία του στην απέναντι όχθη θα ήταν καλύτερα?

Η κάθε εποχή έχει τη γλώσσα της Βασιλεία μου. Από τα 15 και μετά μου ήταν αδύνατον να διαβάσω Ντοστεγιέφσκι γιατί το μισό κείμενο αναλωνόταν σε περιγραφές που ήδη ήξερα και βαριόμουν να ξανασχεδιάσω στο μυαλό μου τη γαμημένη συρταριέρα.
Συμφωνώ μαζί σου για το γελοίο των συμβολισμών. Πόσοι όμως θα καθρεφτιστούν στο κείμενο του Millman και πόσοι όχι?
Το ίδιο ξεπερασμένος είναι κι ο Hemingway. Ποιός θα κάνει σήμερα βουτιά στα σώψυχά του? Botox θα κάνει. Από το '75 και μετά χρειάστηκε μόνο μια γενιά για να γυρίσουμε στο Μεσαίωνα του αυτοπροσδιορισμού.

βασίλης είπε...

Καλό είναι όμως ο άνθρωπος να σκέφτεται και να στοχάζεται εσωτερικά και να μεταδίδει αυτή τη γνώση. όπου βλέπεις πολλά "ποντίκια" να ξέρεις ότι εκείνος επενδύει στην επιφάνεια. Μου αρέσει ο σαρκαστικός τρόπος που αντιμετώπιζεις τη διαφήμιση του ¨πολεμιστή¨

Ανώνυμος είπε...

Χμμμ, επειδή δεν τα πιάνω και τόσο γρήγορα... Ο τύπουλας θα κάνει σεμινάριο με κόστος συμμετοχής 300 γιούρια, για να μας μάθει πώς να ξυπνήσουμε τον Ράμπο Χίππυ που κρύβουμε μέσα μας;

Αν είναι έτσι γιατί να μην πάω να βρω τον μπαρμπα-Αντώνη που είναι κι αυτός μηχανικός αυτοκινήτων και να τα μάθω όλα τσάμπα (άντε να πληρώσω για καμιά μπύρα);