Το θέατρο του παραλόγου

Οι αρχαίοι ημών πρόγονοι πίστευαν ότι το θέατρο είναι ψυχαγωγία, είναι εκπαίδευση, είναι θεραπευτήριο. Αν έβλεπαν τις τιμές για μια καλή παράσταση σήμερα θα πρόσθεταν ότι είναι κλεψιά. Ήθελα πολύ να δω τη συγκεκριμένη παράσταση, αλλά το πορτοφόλι μου δε μπορούσε να συμβιβαστεί με την ιδέα. Και συνήθως είναι αυτή η άρνηση από το πορτοφόλι που σε κάνει να κάνεις κάτι πραγματικά ηλίθιο. Αποφάσισα, λοιπόν, κάτι πραγματικά ηλίθιο.
Κοιμήθηκα όλη την μέρα, ήπια πορτοκαλάδες και εφοδιάστηκα με γλυκά (όχι σοκολάτες, φυσικά, ακυρώνουν τις δυνάμεις μου). Και όλα αυτά γιατί; Γιατί θα έμπαινα στο θέατρο αόρατή. Το είχα αποφασίσει, το είχα σχεδιάσει. Για πρώτη φορά θα χρησιμοποιούσα την δύναμη, που είναι η καλύτερη, αλλά με εξαντλεί εύκολα. Θα έμπαινα μέσα αόρατη, θα έβρισκα μία ήσυχη γωνίτσα και μετά θα έπαιρνα την πραγματική μου μορφή και θα έβλεπα ήσυχα - ήσυχα την παράσταση. Πόσο δύσκολο μπορεί να ήταν;
Αρκετά. Μια ακριβή και πρωτοποριακή παράσταση είναι σαν μέλι για τις μύγες. Ή καλύτερα η βοσκή για τα πρόβατα. Γιατί σαν πρόβατα είχαν στηθεί μπροστά τις πόρτες ορδές καλοντυμένων Αθηναίων.
Εμπόδιο 1ο: Να μπεις χωρίς να αγγίξεις κανένα. Έκανα υπομονή και έκατσα στο τέλος της ουράς. Θα έμπαινα όταν θα είχαν μπει όλοι. Αυτό σήμαινε να κάτσω αμίλητη για αρκετή ώρα ακούγοντας για τα πιο γελοία θέματα του κόσμου. Από το καινούργιο ρίμελ μέχρι την νέα κολεξιόν του De la Renda (ο οποίος μάλλον είναι ημίθεος σε επίπεδο Ηρακλή). Και να μην μπορώ να κάνω τίποτα γι’ αυτό.
Εμπόδιο 2ο: Να βρω την ριμάδα την θέση. Έκατσα για λίγο όρθια και περίμενα. Αν ήταν τόσο πρωτοποριακή όσο υποσχόταν εντός δεκάλεπτου θα άρχιζαν οι άτακτες υποχωρήσεις. Ευτυχώς, ήταν. Ήπια μια πορτοκαλάδα στα γρήγορα, γιατί αν κάποιος έβλεπε ένα κουτάκι να πετιέται μόνο του στον αέρα η παράσταση θα ερχόταν σε δεύτερη μοίρα.
Εμπόδιο 3ο : Η θέση ήταν τρίτη από το διάδρομο. Πώς θα καθόμουν χωρίς να με καταλάβουν; Επιστράτευσα την υποβολή μου μιλώντας στο ζευγαράκι που καθόταν στις ακριανές θέσεις. «Μάζεψε τα πόδια σου, μωρή!». Τα μάζεψε ο τύπος που καθόταν δίπλα της, οπότε φαντάζομαι ότι δεν θα έκανε σεξ εκείνο το βράδυ.
Εμπόδιο 4ο: Δεν μπορούσα να εμφανιστώ έτσι απροειδοποίητα και αναγκαστικά περίμενα μέχρι το διάλλειμα μπας και πήγαιναν για τσιγάρο. Η υπομονή πάει πακέτο με τις εκφράσεις «γαϊδουρινή υπομονή» και «χάνω την υπομονή μου». Μιας και ήταν αδύνατο να υπάρχει εντός της αιθούσης τετράποδο γαϊδούρι, γιατί από δίποδα να φαν και οι κότες (αλήθεια τρώνε τόσο οι κότες;), ίσχυσε η δεύτερη εναλλακτική.
Αποτέλεσμα: Είτε επειδή λιποθύμησα είτε επειδή η παράσταση ήταν πολύ πρωτοποριακή, με την κακή έννοια, με ξύπνησε η κοπέλα και η μωρή από δίπλα όταν πια είχε τελειώσει.
Συμπέρασμα: Αν είστε αόρατοι μην πάτε θέατρο! Καθίστε σε μια γωνία και τσιμπήστε κωλαράκια. Έχει πιο ενδιαφέρον, μωρή!