Αρχή εξομολόγησης

Έχω υπερδυνάμεις! Θα μου πεις ότι και εσύ έχεις γρίπη αλλά δεν το κάνεις θέμα. Φαντάζομαι ότι τη διαφορά την βλέπεις όμως. Και αν αρχίζεις ήδη να με φαντάζεσαι με δερμάτινα και να πολεμάω το έγκλημα, ξέχασε το . Ζω μια κοινή, έως κοινότυπη, ζωή όπως φαντάζομαι και εσύ. Δε λέω ότι για να εξυπηρετήσω κάποιες μικροανάγκες μου δεν χρησιμοποιώ τις δυνάμεις μου, αλλά δεν έχω πάρει ακόμα καμιά δράση σχετικά.
Αν με έβλεπες στο δρόμο ? και λέω αν γιατί μπορώ να γίνω αόρατη αλλά με κουράζει ? θα έβλεπες μια κοπέλα νεαρή να κρατά πιθανότατα κάποιο βιβλίο και να τρέχει από το ένα μάθημα στο άλλο. Πιθανότατα να έχουμε συναντηθεί στο μετρό, μπορεί για να περάσω την ώρα μου να χάζευα το περιεχόμενο της τσάντας σου και να χαμογέλασα όταν είδα το πορνό που κρύβεις. Ή ίσως στην ουρά για το σούπερ μάρκετ να είχες προσέξει την γιαγιά που μου πήρε με το έτσι θέλω τη σειρά και να απόρησες που δεν της είπα τίποτα. Να, βλέπεις είχε καρκίνο, μπορούσα να το δω καθαρά. Όχι βέβαια ότι δε μουρμούρισα κάτι σε υπερηχητική συχνότητα.
Μπορώ να σε δω να διαβάζεις τα λίγα που έχω γράψει ως τώρα και να μετράς τις ικανότητές μου. Ναι, μπορώ να γίνω αόρατη, ναι, μπορώ να βλέπω μέσα από συμπαγή αντικείμενα και ναι, μπορώ να εκπέμψω υπερηχητικά κύματα ? αν και αυτό το τελευταίο δε μου έχει χρησιμέψει ακόμα. Η λίστα δεν είναι πλήρης φυσικά ακόμα και για’ μενα την ίδια. Και γιατί δεν τις χρησιμοποιώ ρωτάς αφελέστατα; Γιατί δεν έχει πλάκα να είσαι διαφορετικός, γιατί φοβάμαι. Αλλά τώρα το αποφάσισα. Θα δημοσιοποιήσω την καθημερινότητά μου ακόμα και αν αυτό σημαίνει ότι όλοι θα καταλάβουν ποια είμαι και τι μπορώ να κάνω.