Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 29, 2006

Διάγνωση γιατρού

Θα αναρωτιέσαι τι συνέβη και ωρύομαι, τρόπος του λέγειν, για αυτό που μου συνέβη. Δεν μπορεί να είναι τόσο σοβαρό και μία κοπέλα με τα δικά μου προσόντα (διαστάσεις επιφυλάσσομαι ν' αποκαλύψω) θα έπρεπε να είναι πιο ψύχραιμη. Αυτό δε σκέφτεσαι; Ε! όχι λοιπόν δεν είναι τόσο απλό. Και εξηγούμαι.
Υπάρχει μία λέξη που κυριαρχεί ανάμεσα στις κοντά 6.000.000 λέξεις της ελληνικής. Και κυριαρχεί με το σπαθί της, κύριε. Έχει μια τέτοια δύναμη που μπορεί να αναφερθεί σε όλες τις εκφάνσεις της ανθρώπινης δραστηριότητας. Η έννοια που εκπροσωπεί είναι πολυσύνθετη και συχνά αόριστη, καταφέρνει εντούτοις να υπερνικήσει αυτό το εμπόδιο και καθιστά σαφές το κάθε συγκείμενο. Δε θα σε κουράσω άλλο, αγαπητέ αναγνώστη. Η λέξη αυτή είναι.........η μαλακία (και τα παράγωγά της).
Ναι, ξέρω πως αυτή η ανακοίνωση ίσως αντιμετωπιστεί μα δυσπιστία. Θα στηρίξω το επιχείρημά μου με ένα ελάχιστο δείγμα.
Η λέξη Μαλακία είναι εύχρηστη σαν:

-Ρήμα:
"Καλά, ρε, μαλακίζεσαι τόση ώρα;"
-Επίρρημα:
"Φέρθηκε μαλακισμένα".
-Ουσιαστικό: ο μαλάκας
"Άσε, ρε, για μαλάκες ψάχνεις;"
-Ουσιαστικό: η μαλακία
"Μα τι μαλακίες κάνεις;"
-Ουσιαστικο ως επίθετο:
"Μαλακία ταινία!"
-Μετοχή:
"Έλα δω, ρε μαλακισμένο".

Επίσης η λέξη Μαλακία συναντάται σε πολλές ανθρώπινες δραστηριότητες:
-Μαγειρική:
"Μαλακία φαγητό"
-Πολιτική:
"Βγαίνει ο κάθε ένας και λέει τη μαλακία του".
-Αθλητικά:
"Αν δεν έκανε μαλακίες, θα το είχαμε πάρει το ματσάκι".
-Σχέσεις
"Το παλικάρι είναι τελείως μαλάκας".
-Πολιτισμός:
"Φταίνε αυτοί οι μαλάκες στην τηλεόραση".

Όπως φαντάζεστε θα μπορούσα να μακρυγορήσω εκθέτοντας πλείστα όσα παραδείγματα τα οποία και θα απόδείκνυαν την ισχύ που έχει αποκτήσει στην καθημερινότητά μας αυτή η λέξη. Και όχι τυχαία, φυσικά. Άλλωστε τα περισσότερα από αυτά που μας περιβάλλουν μπορούν να χαρακτηριστούν ώς μαλακίες. Θα μου πείτε που έρχεται και δένει το δίκό μου πρόβλημα. Θα εξηγηθώ αμέσως και με σαφήνεια.
ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΑΚΟΥΣΩ ΜΑΛΑΚΙΕΣ!
Αυτό δε το εννοώ με την έννοια της αγανάκτησης. Απλά όταν κάποιος π.χ. μιλάει για τον καιρό τον ακούω κανονικά. Όταν αρχίσει τα πολιτικά, τα αθλητικά με απόψεις που θα υπέπιπταν στο χαρακτηρισμό μαλακισμένες, τότε βλέπω το στόμα του να ανοιγοκλείνει αλλά δεν τον ακούω. Όπως καταλαβαίνεις γύρω μου πολλοί ανοιγοκλείνουν τα στόματά τους.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Μήπως έχεις βρει την θεραπεία?
Έχω διαγνωστεί χρόνια τώρα με την ίδια πάθηση.