Πέμπτη, Ιανουαρίου 21, 2010

Πίστη σε παράλογα δόγματα

[Έχω τόσο καιρό να γράψω... Ας είναι, ξεκίνησα να σας λέω για τότε που προσπαθούσα να ξεκινήσω μια νέα θρησκεία γύρω από...εμένα. Πήγα, λοιπόν, σε ένα συνέδριο όπου οι νέες αιτήσεις για θρησκείες. Εκεί έπρεπε να περάσω διάφορες δοκιμασίες. Τα κατάφερα μια χαρά στην πρωτη δοκιμασία. Τα πήγα, άραγε, το ίδιο καλά και στη δεύτερη;]

Το Καταστατικό ήταν σαφές. Η πίστη μπορούσε να συνοδεύεται από ανταλλάγματα αν και η μη χρήση τους έδινε περισσότερους πόντους. Και γι’ αυτό ήξερα πως η δεύτερη δοκιμασία της πίστης σε παράλογα δόγματα θα ήταν από τις πιο δύσκολες για’ μένα. δεν είχα καν καταλήξει στα βασικά δόγματα της θρησκείας μου. Κοιτούσα ανήσυχη τον αντίπαλό μου, τον σαμάνο και τους πιστούς μου.

Ο σαμάνος κληρώθηκε να αρχίσει πρώτος. Και ας το παραδεχτούμε, ήταν εντυπωσιακός. Για αυτή τη δοκιμασία έβαλε μια φοβερή στολή από δέρματα ζώων η οποία περνούσε για γενιές ολόκληρες από σαμάνο σε σαμάνο. Αυτό μας το ανακοίνωσε ο ίδιος μάλλον επειδή φοβήθηκε μην τον πούμε αντι-οικολόγο και τα σχετικά. Κρατώντας μια μάσκα στο ένα χέρι και ένα σείστρο στο άλλο (θα ανέλυα τώρα όλη αυτή την προσκόλληση με την κουδουνίστρα αλλά θες να μάθεις τη συνέχεια). Τότε άρχισε σιγά – σιγά να μουρμουράει. Στην αρχή σήκωνε αργά το ένα πόδι μετά το άλλο σε ένα αργό τέμπο. Μετά λικνιζόταν μπρος πίσω και ο ρυθμός γινόταν πιο γρήγορος. Και όσο περνούσε η ώρα, τα βήματα γινόταν πιο βαριά και δυνατά. Ώσπου πια τρανταζόταν ολόκληρος και τα λόγια του ήταν άναρθρες κραυγές. Κάποια στιγμή τα μάτια του γύρισαν ανάποδα. Εντάξει, αυτό ήταν τρομαχτικό. Πάντως είχε αντίκτυπο στους πιστούς του.

Στη συνέχεια, έμοιαζε να έχει πέσει σε έκσταση. Τρανταζόταν ολόκληρος και άρχισε να αφρίζει (ελπίζω η επιτροπή αν είχε ελέγξει για τυχόν παράνομο Tide). Όταν άνοιξε τα μάτια του δεν είχε κόρες και άρχισε να βγάζει ασυνάρτητους φθόγγους. Οι πιστοί του τον κοιτούσαν με δέος, θρησκευτική πίστη και φόβο μαζί. Μέχρι και οι δικοί μου πιστοί τον χάζευαν με ενδιαφέρον. Όταν τελείωσε όλο αυτό ο σαμάνος συνήλθε και διακήρυξε ότι είχε μπει μέσα του ο Θεός τάδε (δεν τον λένε έτσι τον Θεό, πρόκειται για την αόριστη αντωνυμία). Ήμουν χαμένη από χέρι.

2 σχόλια:

Speedgrapher είπε...

Επιστροφή μετά από 2 χρόνια. Wooo-hoo! (Ευτυχώς που είχα διαβάει τα back-logs, αλλιώς δεν θα είχα το mental picture των κοτόπουλων να κοιτάνε τον σαμάνο...!).

Βασιλεία Βαξεβάνη είπε...

Θα χρειαστώ όλη τη θεϊκή μου δύναμη για να συνεχίσω τα απομνημονεύματά μου!