Μια φορά και ένα καιρό ήταν σε ένα μικρό χωριό ζούσε ένας χωρικός. Δε θα διέφερε σε τίποτα από τους άλλους χωρικούς, αν δεν έκανε κάτι πολύ περίεργο. Κάθε πρωί, αφού σηκωνόταν από το αχυρένιο κρεβάτι του, πήγαινε σε μια γωνιά του μικρού χωραφιού του, και έχεζε εκεί.
Όλοι τον σιχαινόταν, οι γείτονές του τον μισούσαν γιατί η μπόχα έμπαινε στο σπίτι τους. Όμως εκείνος δε σταμάτησε. Κάθε πρωί, πρόσθετε λίγα σκατά ακόμα στη γωνιά του χωραφιού του.
Και κάποτε, όταν πέρασε ο καιρός, ένα λουλούδι φύτρωσε εκεί. Kαι από το λίπασμα, μεγάλωσε και έγινε τεράστιο και κάλυψε όλο το χωράφι. Και κάλυψε όλο το χωριό και κάλυψε όλο το κόσμο.
Όλοι τον σιχαινόταν, οι γείτονές του τον μισούσαν γιατί η μπόχα έμπαινε στο σπίτι τους. Όμως εκείνος δε σταμάτησε. Κάθε πρωί, πρόσθετε λίγα σκατά ακόμα στη γωνιά του χωραφιού του.
Και κάποτε, όταν πέρασε ο καιρός, ένα λουλούδι φύτρωσε εκεί. Kαι από το λίπασμα, μεγάλωσε και έγινε τεράστιο και κάλυψε όλο το χωράφι. Και κάλυψε όλο το χωριό και κάλυψε όλο το κόσμο.
14 σχόλια:
Ρε Βασιλεία μου, όταν είπαμε να σου την πέσω, δεν εννοούσαμε αυτό που νομίζεις.
Να έρθω σ' επαφή να γνωριστούμε είπαμε.
Ρε γαμώ το γραπτό λόγο...
Γαμώ δε λέει τίποτα. Αααχ! Ξαλάφρωσα. Άσε που για μένα είναι σπάνιο φαινόμενο το πέσιμο. Ανησύχησα. Έπεσαν τα τηλέφωνα στην φίλη μου που έχει φούρνο, να την ρωτάω αν γκρεμίστηκε το μαγαζί. Αμε αμέ να βρεθούμε. Εγώ ας πούμε αύριο απόγευμα μέχρι τις 9 θα είμαι στο Μικρό Πολυτεχνείο για σεμινάριο. Μμ;
από τη μία θέλω να γελάσω με τον παραπάνω διάλογό σας (που γελάω δηλαδή) από την άλλη αυτή η ιστορί ρε Βασιλεία είναι τόσο όμορφη, τρυφερή και ευαίσθητη... Παρόλο που είναι πνιγμένη στο σκατό είναι ΤΡΥΦΕΡΗ!
Αυτό ας πούμε νομίζω μόνο εσύ το κάνεις με τόση μαεστρία!
Εύγε!
(ακόμα γελάω :))! καλά μωρέ Antoin, το τρόμαξες το κορίτσι! χα χα χα)
PS!
XA XA XA!!!
Μόλις τώρα είδα τα σχόλια στο προηγούμενο post!
Μιλάμε μέχρι και θεατρικό γίνεται!
Ερώτηση 1: Βασιλεία μου τι σεμινάριο κάνεις εσύ?
Ερώτηση 2: καλά εμένα δε θέλεις να με γνωρίσεις???? Ε?????
Μπράβο ρε Μαράκι. Πάρε εσύ τη σκυτάλη
γιατί εγώ χρειάζομαι διάλειμμα να έρθω στα ίσα μου.
Τη Βασιλεία πάντως θα τη δω αύριο.
Θα της τραβήξω τ' αυτί.
Λοιπόν το ξανασκέφτηκα.
Αν μπορείς γι' αύριο Μαράκι, κατέβα Μικρό, ή όπως αλλιώς θέλεις να γίνει να φέρω κι εγώ τ' αμάξι να πάμε για μπύρα ή καφέ ή ότι αγαπάτε.
Άντε βάλτε μπροστά...
Δυστυχώς σκ δε μπορώ με τίποτα ρε παιδιά..
Ανώνυμος=Μαρία
Μαρία (το προτιμώ από το Μαράκι, γυναίκες και ουδέτερα πάντα με εκνεύριζαν) φυσικά και θέλω να σε γνωρίσω. Λες να θέλω να δω αυτό τον ημίτρελο ποιητή, που είναι και Σάτυρος;
Κάνω αφήγηση παραμυθιού. Θα πάρω μέρος στο Story telling festival του Pocket στις 18/6. Σε περιμένω εκεί τουλάχιστον.
Ώστε ημίτρελος...
Θα σου ξηγήσω εγώ το παραμύθι.
Βασιλεία μου, με μεγάλη μου χαρά να έρθω!
Περιμένω λεπτομέρειες!
Σιγά μη σε αφήσω μόνη σου με τον Antoin (χε χε χε)
ΚΑΛΗΜΕΡΕΣ!
σόρυ παιδιά, να πω και γω κάτι για το ποστ;; ε;; μήπως διακόπτω;; ;-)
Βασιλεία μου
η ιστορία αυτή είναι
δηλαδή πώς να το πώ
εμμμ
ΥΥΥΠΠΠΠΠΕΕΕΕΕΕΕΕΡΡΡΡΟΟΟΟΟΟΟΧΧΧΗΗΗΗΗ
ΓΟΥΑΟΥΓΙΟΥΠΙΙΙΙΖΗΤΩ
ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ!!!
ΑΨΟΓΗ!!!
εεχμ, για να γίνω κατανοητή
τεχνική, μυθοπλασία, φόρμα,
ΑΨΟΓΗ
βασικά μ' αρέσει.
pee ess
βγάλε το όμορφο, τη λέξη εννοώ από την τρίτη γραμμή από το τέλος, ξαναδιάβασέ το και πες μου αν συμφωνείς
Έχεις απόλυτο δίκιο. Καλύτερο χωρίς το όμορφο. Δεν σε πιέζει.
Ευχαριστώ
Δημοσίευση σχολίου