Αποχωρητήριο

Ανακάλυψα γιατί κάθε ιδρυτής θρησκείας την έκανε για αρκετό διάστημα στην έρημο. Δεν είναι εύκολο πράγμα ξέρετε. Θέλει συγκέντρωση και ηρεμία, πρέπει να έχεις σκεφτεί κάθε εκδοχή. Να προβλέψεις την κάθε μαλακία που θα πει κάποιος. Και επιπλέον έχεις να κάνεις πολύ καλούς υπολογισμούς. Και εγώ σε αυτά δεν είμαι πολύ καλή.
Αυτός είναι και ο λόγος που άργησα τόσο πολύ. Αναγκάστηκα να σκεφτώ, να διαλογιστώ, να έρθω σε επαφή με τον εσωτερικό εαυτό μου. Και μιας και είμαι αναγκασμένη να δουλεύω για να μπορέσω να τα βγάλω πέρα, δεν ήταν και πολύ εύκολο. Δεν ξέρω αν το πρόσεξες αλλά οι μεγάλοι ιδρυτές θρησκειών ήταν καβατζωμένοι. Ο Σιντάρτα ήταν πρίγκιπας, ο Μωάμεθ παντρεύτηκε πλούσια χήρα και ο Ιησούς είχε για πατέρα το Θεό. Θα πρέπει να υπάρχει μια επιχορήγηση για όσους θέλουν να ιδρύσουν μια νέα θρησκεία, σαν το Stage του ΟΑΕΔ ας πούμε. Για τα πρώτα έξοδα, όπως περιοδεία στην επαρχία, πρώτα θαύματα, χειροκροτητές και άλλα απαραίτητα. Να σου δίνει το 50 % και τα υπόλοιπα να τα βάζεις εσύ ή να παίρνεις ένα δάνειο με ευνοϊκούς όρους.
Ελλείψει τέτοιων ευκολιών αναγκάστηκα να αυτοσχεδιάσω όσον αφορά το διαλογισμό. Η μοναδική απόσυρση που μπόρεσα να κάνω ήταν στο αποχωρητήριο, εκεί που και ο βασιλιάς πάει μόνος. Εκεί συνέλαβα και το μεγάλο μου σχέδιο για τον αγώνα των θρησκειών. Αφού μελέτησα καλά και με πολύ κόπο το Καταστατικό, έκανα αυτό που κάνει κάθε Έλληνας: βρήκα το παραθυράκι. Ευχαριστημένη, βγήκα από το αποχωρητήριο και ετοιμάστηκα να πάρω μέρος στη δοκιμασία των θρησκειών.
Έφτασα σε ένα μεγάλο θέατρο, όπου ήταν στημένο το ίδιο stand πληροφοριών. Παρουσίασα την πρωτοκολλημένη αίτησή μου και η γραμματέας μου έδωσε έναν αριθμό. Ήμουν το νούμερο 386. Βόλεψα όπως μπορούσα τους 100 πιστούς μου και έκατσα να περιμένω σε έναν μεγάλο διάδρομο μέχρι να με φωνάξουν. Ήταν αρκετοί οι διαγωνιζόμενοι, από όλον τον κόσμο, αλλά ήμουν η μοναδική ελληνίδα (για την Ελλάδα, ρε γαμώτο). Άρχισα να συζητάω με έναν Αμερικάνο, που απ’ ότι κατάλαβα είχε πάρει μέρος σε αυτή τη διαδικασία πολλές φορές. Μου είπε ότι οι δοκιμασίες ήταν δύσκολές και είχαν σημειωθεί αρκετοί τραυματισμοί πιστών. Εκείνος με το ζόρι είχε μαζέψει 100 πιστούς, που δεν τους είχε και πολύ εμπιστοσύνη.
- Αν κληρωθώ με τους καθολικούς, είμαι χαμένος, μου είπε. Έχω ακούσει ότι είναι σκληροπυρηνικοί και αλύγιστοι. Αν και την τελευταία φορά έχασα από ινδουιστές. Μα με 20000 θεούς έχουν καλύψει τα πάντα!
Τον άφησα στην απελπισία του και χαμογέλασα ευχαριστημένη με τον εαυτό μου. Μετά από λίγο κάποιος φώναξε τον αριθμό μου. Ήταν η σειρά μου. Μάζεψα τους πιστούς μου, έκανα κάποιες τελευταίες προετοιμασίες και μπήκα στο χώρο των δοκιμασιών. Υπήρχε μια μεγάλη σκηνή θεάτρου και κάποιοι καθόταν στα πρώτα καθίσματα. Ανάμεσά τους καθόταν και ο κ. Γαβριήλ, ο οποίος με κοιτούσε γεμάτος απορία. Από την άλλη μεριά της σκηνής βγήκε ο αντίπαλός μου. Ήταν ένας παλιός γνωστός: ο σαμάνος. Μαζί του οι πιστοί του, που έμοιαζαν σαν ντοκιμαντέρ του National Geographic. Από αυτούς που μασάνε διάφορα χόρτα και τρυπάνε τα μαγουλά τους με σπαθιά; Από αυτούς. Με κοίταξε απειλητικά. Ο αγώνας άρχισε.